Izbor metoda učenja značajan je čimbenik učinkovitosti kvalitetnog bavljenja triatlonom . Metode učenja dijelimo na sintetičku, analitičku i kombiniranu. Sintetička metoda učenja se smatra najprirodnijom jer se pokret uči u cjelini. Prednost sintetičke metode učenja je u tome što omogućuje da dođe do izražaja sportaševa individualnost. Posebno je ta metoda učenja primjerena u radu s mlađim sportašima. Prvo stoga što djeca te dobi i inače promatraju sve pojave u cjelovitom obliku, a onda i zato što su njihove sposobnosti analitičkog mišljenja još uvijek skromne. Osim toga, programski sadržaji za mlade triatlonce dosta su jednostavne strukture pa je njihovo učenje u cjelini, odnosno ponavljanje uz postupno ispravljanje pogrešaka, velika olakšica za živčani sustav i ubrzava proces automatizacije. Analitika metoda učenja sastoji se u učenju pokreta po dijelovima. Pokret se raščlanjuje, zatim se svaki dio uči posebno i kada su ti dijelovi usvojeni, prelazi se na njihovo povezivanje u cjelinu. Radi što uspješnije primjene te metode, treba posebno pazit da svaki dio pokreta čini logičnu cjelinu, da se ne zaboravi na individualnost sportaša i da učenje pokreta po dijelovima ne traje predugo kako ne bi došlo do njihove automatizacije, odnosno nemogućnosti da se pokret poslije poveže u cjelinu.